świadomość, podświadomość, nadświadomość.

Fragment z bloga : http://www.rozwójduchowy.net

(...)

Podstawowy podział umysłu obejmuje trzy części. Dzieli się tak ze względu na funkcje, które pełni. Dobre zrozumienie tych funkcji pozwoli nam lepiej zrozumieć zasadę działania tego wspaniałego narzędzia, jakim jest umysł.

1. Podświadomość – (niższa jaźń) jest to część umysłu odpowiadająca za działania nieświadome. Podświadomość ma kontrolę nad wszystkimi procesami ciała. Utrzymuje prawidłowy przepływ energii, kontroluje oddech, krążenie krwi, trawienie itp. Steruje także czynnościami wyuczonymi przez ciało. Jeśli się czegoś nauczymy, podświadomość potrafi powtarzać pewne zachowania czy działania. Jest ona wyposażona w wspaniałe mechanizmy służące do zapamiętywania. To podświadomość (dalej PŚ), utrzymuje w swoim polu wszystkie wspomnienia.

Jest często nazywana niższą jaźnią, nie dlatego że jest w jakiś sposób gorsza. Jest jakby młodszym bratem pozostałych jaźni. Nie ma własnej świadomości. Nie potrafi oceniać i myśleć. Jest często przyrównywana do zwierzątka, które wiernie powtarza wyuczone rzeczy. Nie ocenia czy są one korzystne, czy nie, po prostu je powtarza.

Podświadomość może się uczyć. Dzieje się tak poprzez częste powtarzanie danego wzorca zachowania, lub bardzo silną jednorazową koncentrację na wzorcu. Częste powtarzanie jest właśnie wykorzystywane w afirmacjach.

Porozumiewa się językiem uczuć, skojarzeń i wyobrażeń. Dlatego o wiele łatwiej zapamiętujemy uczucia, niż np. ciągi liczbowe. Warto o tym pamiętać przy pracy z podświadomością.

2. Świadomość – ( średnie ja). Świadomość, to jest ta część jaźni, z którą się identyfikujemy. Jest na tyle rozwinięta, że potrafi logicznie myśleć i porównywać. Potrafi wybierać i tworzyć. Jej głównym atutem jest wola.

Świadomość jest myślicielem. Często prowadzi się wewnętrzny dialog w umyśle. To właśnie świadomość rozmawia z podświadomością. Świadomość dostaje informacje zapamiętane przez PŚ i na tej podstawie analizuje aktualną sytuację. Dzięki temu świadomość może oceniać i porównywać rzeczy. Może wybierać

Obie jaźnie kontaktują się ze sobą tak telepatycznie.

Niższe Ja słucha uważnie swojego „starszego brata”. Natomiast średnie Ja nadaje znaczenia zdarzeniom. Jeśli coś się zdarzy, świadomość może ocenić zdarzenie i powiedzieć: „To jest dobre, tego się trzeba trzymać”. Albo: „to jest złe. Uciekamy!”. I podświadomość to zapamiętuje. Kojarzy zdarzenie z wywołanym uczuciem i pamięta wzorzec według którego ma się zachowywać. Dlatego tak ważna jest prawidłowa ocena tego, co widzimy i doświadczamy. Jeśli świadomość źle oceni zdarzenie, podświadomość zapamięta jak się ma zachowywać.

Takie procesy zachodzą podczas rozwoju dziecka w wieku od 0-3 lat. Wtedy to, jeszcze niewykształcona świadomość ocenia tak, jak oceniają to rodzice, a PŚ wszystko zapamiętuje. Potem można mieć lęki, albo inne problemy (lenistwo, depresje, uczucie niemocy i przytłoczenia rzeczywistością, nienawiść do ciała, niekorzystne zachowania w różnych okolicznościach). Wszystkie te niekorzystne programy tkwią w umyśle i sabotują przyszłe życie człowieka. Dlatego warto się od nich uwolnić zamieniając je na pozytywne. W tym wypadku całkiem świadomie i przytomnie możemy wybierać jak się chcemy zachowywać. Nie trzeba już być marionetką programów z dzieciństwa. Teraz całkiem świadomie możemy wybrać jak chcemy się przejawiać.

3. Nadświadomość – Wyższe Ja. To jest Wyższa inteligencja. Boska cząstka w Tobie. Źródło miłości, radości, szczęścia, inspiracji. Można się także z nią kontaktować. Wyższa jaźń, potrafi rozwiązać nasze problemy i robi to bez problemu. Jest dostrojona do najwyższych poziomów wibracyjnych, do boskości. Żeby się z nią skontaktować, najpierw trzeba mieć uporządkowaną Niższą i Średnią jaźń. I tym się tutaj zajmiemy.

Podsumowanie:

Średnie ja (świadomość) uczy niższe ja (podświadomość) jak istnieć w tej rzeczywistości. Podświadomość zapamiętuje wszystkie wzorce zachowań i interpretacji jakie jej wpojono. Poczym odtwarza nieustannie te wzorce w życiu, bez względu na to czy są one korzystne, czy nie. Ważne by były wyuczone.

Podświadomość uczy się za pomocą wyobrażeń i uczuć.

autor artykułu: AnandaNa

źródło :   http://www.rozwojduchowy.net/artykuly-35_anandana.html

Negatywizm wg. Eckharta Tolle'a w " Potęga teraźnieszości"

Negatywizm: jak się nim posługiwać i jak się go wyrzec

Wszelki opor wewnętrzny odczuwa się jako rodzaj negatywizmu. Wręcz można powiedzieć, że

wszelki negatywizm jest tożsamy z oporem. W tym kontekście są to nieomal synonimy. Istnieje

szeroki wachlarz postaw negatywnych - od irytacji lub zniecierpliwienia aż po wściekłą furię, od

przygnębienia czy ponurej urazy aż po samobojczą rozpacz. Kiedy pod wpływem oporu dochodzi do głosu ciało bolesne, byle drobnostka potrafi wywołać silną reakcję negatywną: gniew, depresję lub głęboki żal. Ego wierzy, że dzięki negatywizmowi zdoła manipulować rzeczywistością i uzyska to, czego pragnie. Wierzy, że uda mu się w ten sposob wywołać pożądaną sytuację bądź unicestwić niepożądaną. Jak słusznie stwierdza autor Lekcji cudów, cierpienie zawsze podszyte jest nieświadomą wiarą, że „kupisz" sobie za nie przedmiot swoich pragnień. Gdybyś rzekomy „ty" 

strona 82

- czyli umysł - nie wierzył, że cierpienie może wywołać skutek, o jaki ci chodzi, po co byś je stwarzał? Prawda jest oczywiście taka, że negatywizm wcale nie daje pożądanych skutkow. Nie tylko nie wywołuje sytuacji, jakiej byśmy sobie życzyli, ale uniemożliwia jej pojawienie się. 

Zamiast unicestwić sytuację niepożądaną, jedynie ją utrwala. Cała jego „skuteczność" sprowadza się do wzmacniania ego - i z tej właśnie przyczyny ego uwielbia wszystko, co negatywne.

Gdy już utożsamiłeś się z czymś negatywnym, nie chcesz wyrzec się tego utożsamienia, a na głęboko nieświadomym poziomie wcale nie pragniesz pozytywnej zmiany. Zagroziłaby ona bowiem twojej tożsamości, zgodnie z ktorą masz być przygnębiony, wściekły i skrzywdzony. Wszelkie pozytywne wpływy, jakie pojawią się w twoim życiu, będziesz więc ignorował, negował lub

sabotował. Jest to częste zjawisko. A zarazem zupełny obłęd.

  To, co negatywne, jest absolutnie sprzeczne z naturą. Ponieważ zaś wszystko, co negatywne, zanieczyszcza psychikę, istnieje głęboki związek między zatruciem i zniszczeniem przyrody a ogromnymi pokładami negatywizmu, nagromadzonymi w zbiorowej psychice ludzkiej. śadna inna

forma życia na kuli ziemskiej nie wie, co to negatywizm: znany jest on wyłącznie ludziom; żadna też spośrod innych form życia nie zadaje gwałtu planecie, ktorej zawdzięcza samo swoje trwanie, ani planety tej nie zatruwa. Widziałeś kiedyś nieszczęśliwego delfina, żabę, ktora miała problemy z

samooceną, kota, co nie potrafił się zrelaksować, albo ptaka, hołubiącego nienawiść i urazę? Jedynie zwierzęta, żyjące w bliskim kontakcie z ludźmi i poprzez nich wchodzące w kontakt z ludzkim umysłem oraz jego obłędem, zdradzają czasem coś w rodzaju negatywnych skłonności czy objawow

nerwicy. Przyjrzyj się dowolnemu zwierzęciu lub roślinie i ucz się od tego żywego organizmu, jak w pełni akceptować to, co j e s t -jak poddać się teraźniejszości. Niech zwierzę lub roślina uczy cię Istnienia. Niech cię uczy rzetelności - tego, jak być jednią, jak być całym, być sobą, być rzeczywistym. Niech cię uczy, jak żyć i umierać - i jak z życia i z umierania nie robić problemu.

Podstawy Jogi Królewskiej , Rammurti S. Mishra (fragmenty)

(...)Wszechświatem rządzą odwieczne prawa, które nigdy nie zawodzą. Prawami tymi zawiaduje sugestia świadomości podstawowej. Działa ona we wszystkich istotach, w każdym miejscu i czasie, we wszystkich zdarzeniach i rzeczach (...)
       W pierwszej lekcji zostało podanych osiem członów, czyli stopni jogi. Trzema ostatnimi były: dharana (przykucie uwagi do miejsca na zewnątrz lub wewnątrz ciała), dhjana (sugestia) i samadhi
(rozwój woli oraz intuicji). Są one niezbędne do osiągnięcia  najwyższej świadomości. Najważniejszym z nich jest sugestia. Sugestia to podstawowa przyczyna wszelkich zjawisk mentalnych.(...)
Ona jest najstarszą i najpotężniejszą siłą przyrody. Ciągle, w każdej chwili poruszamy się dzięki naszej sugestii. Najpierw myślimy, potem zaś działamy. (...)
     (...)Wszelka wiedza była tutaj przed tobą i przed powstaniem tego świata. Będzie ona trwała wiecznie — przetrwa ciebie i świat. I to także stanie się za sprawą wielkiej siły sugestii.

Prawo sugestii, prawo boskiej woli jest niezawodne i absolutne.(...)
    (...)   6. Autosugestia. Jest to sugestia, którą praktykujący stosują wobec siebie samych, aby osiągnąć doskonałość w jodze. W różnych rodzajach sugestii posługujemy się siłą umysłu i myślami, które są podstawą wszelkiej sugestii. Nikt nie wypowiedziałby słowa ani nie uczynił gestu, gdyby nie było to wynikiem jakiejś myśli. Słowa i czyny są tylko narzędziami myśli, którą wyrażają.
        A zatem wszystkie sugestie są kontynuacją sugestii mentalnych: powstają w umyśle i w umyśle się roztapiają. Podstawa wszystkich sugestii, sugestia mentalna, jest niezależna. Pozostałe
rodzaje są zależne od myśli. Jeśli w jakiejś mierze kontrolujesz twój umysł i fale mentalne, a siła magnetyczna, która wyraża twój wewnętrzny stan, promieniuje na innych ludzi, ulegają oni wpływowi tej siły, zapominają o cierpieniu i zmartwieniach, stają się spokojni i łagodni. Opanowują wówczas swe słabości i stosownie do własnego przygotowania rozwijają w sobie siłę woli. Widząc
twoją radość przy praktyce jogi i w codziennej pracy, stają się oni doskonale spokojni nawet bez twojej rady. Dotyczy to przede wszystkim ludzi szczerych i gorliwych. Czują oni twój wpływ i
dostrzegają, że budzisz ich umysły. Zdają sobie sprawę z twojej pomocy, opieki oraz przewodnictwa i zdarza się, że sami wstępują na ścieżkę jogi. Oto dlaczego ludzie wędrują od guru do guru, od
mistrza do mistrza, chcąc zdobyć przy jego pomocy „siłę mentalną".
I to właśnie jest sugestia mentalna. Sugestie mentalne są tak rzeczywiste jak otaczający nas
wszechświat. Myśli są przedmiotami i przedmioty są myślami. Energię tworzy i kontroluje umysł.
         Sugestia mentalna jest najpotężniejszą siłą na świecie. Umysł to wszechświat, a wszechświat to manifestacja Kosmicznego Umysłu. Myśl jest materią i wszystkie rzeczy materialne są jedynie ekspresją umysłu. 
Fal mentalnych, siły mentalnej nie wiążą przyczyny, skutki, czas i przestrzeń. Fale twego umysłu mogą docierać do gwiazd oddalonych o miliony kilometrów. W jednej chwili możesz przekazać
twe myśli osobie, która znajduje się daleko od ciebie. Możesz poznawać zdarzenia minione i przyszłe w podobny sposób, jak na rozłożonej mapie przemierzasz różne kraje. Możesz osiągnąć
te niezwykłe zdolności dzięki praktyce jogi. Twój umysł może stać się doskonałym nadajnikiem i receptorem, działającym równie niezawodnie jak prawdziwa radiostacja. Gdy czytasz książkę
lub gazetę, kiedy widzisz coś, dotykasz, wąchasz czy słyszysz, sprawia to wszystko sugestia mentalna, chociaż zwykle nie zdajesz sobie z tego sprawy. Bez sugestii mentalnej nie mógłbyś słuchać
radia, wykładu czy koncertu, ani rozmawiającej z tobą osoby — nie mógłbyś w ogóle robić niczego. Kiedy dostrzegasz jakiś przedmiot, rozpoznajesz go i o nim myślisz, w każdej fazie tego procesu
obecna jest sugestia mentalna. Możesz czytać, dyskutować filozoficzne problemy, przeprowadzać dowody logiczne, rozważać przeróżne możliwości w samym tylko umyśle, nie korzystając z
sugestii słownej. Sugestia środowiskowa czyli sugestia otoczenia, odgrywa w rozwoju umysłowym ważną rolę. Wiąże się ona z przebywaniem wśród otaczających nas istot i przedmiotów. Jakakolwiek sugestia
pochodząca spoza umysłu i wywierająca na niego swój wpływ, zwie się sugestią środowiskową. Ma ona duże znaczenie w medytacji. Środowisko naturalne (wodospady, rzeki, lasy, morze) wpływa
wyraźnie na stan umysłu. Dlatego jogini wybierają do medytacji naturalne otoczenie. Również początkujący powinni przez czas jakiś odbywać swe praktyki medytacyjne na łonie przyrody, na
przykład w pięknym górskim zakątku. Nawet najbardziej niespokojny umysł ulega wpływowi takiego otoczenia. Jeśli początkujący nie robi postępów w medytacji, powinien zastanowić się nad korzystną
zmianą swego środowiska.
        Sugestię, którą kierujemy do własnej świadomości, nazywa się autosugestią. Może ona posiadać charakter słowny, mentalny lub środowiskowy. „Auto" znaczy „ja", sugestia oznacza wywieranie
na umysł bezpośredniego wpływu przy pomocy słowa, dźwięku, spojrzenia lub w jakikolwiek inny sposób. Autosugestia oznacza więc oddziaływanie, wpływanie na samego siebie. Autosugestia
jest podstawą skupienia. Kiedy mistrzowie nauczają jogi, jest to sugestią, natomiast gdy medytują, zachodzi autosugestia. Możemy dostrzec następujący fakt: albo przyjmujemy wciąż sugestie naszego
umysłu, albo też wpływamy nań poprzez własną sugestię. Kiedy trapią nas zmartwienia, dzieje się to za sprawą sugestii naszego umysłu. Czujemy się zniewoleni i bezsilni. A przecież możemy
sobie umysł podporządkować i stać się wolni. Ulegając sugestiom własnego umysłu, ludzie skazują siebie na cierpienie. Wszelkie sugestie winny być podporządkowane autosugestii. Muszą być
aprobowane, jeśli nie są sprzeczne z autosugestią i odrzucane, jeśli jej przeczą. Autosugestia jest bezpośrednim i dynamicznym środkiem do osiągnięcia samadhi. Gdy fale mentalne wyłaniają się z umysłu podświadomego, mamy do czynienia z sugestią, kiedy zaś następnie przyjmują
postać idei, wyobrażeń itp., stają się wówczas częścią świadomego umysłu i osobowości człowieka, który działa i reaguje właśnie pod ich wpływem. Jasne jest teraz, że za sprawą autosugestii siła
mentalna gromadzi się, aby wytworzyć jakikolwiek nawyk. Wszelkie sugestie mentalne, słowne czy środowiskowe, działają za pośrednictwem autosugestii. Możemy więc powiedzieć, że wszelkie
sugestie są autosugestią. Człowiek nie może wykonać żadnej pracy, jeśli nie wzbudzi w sobie odpowiednich sugestii. Ludzkie obawy, cierpienia i choroby zależą również od autosugestii. Jogini przestrzegają swoich uczniów przed dopuszczaniem do umysłu jakiejkolwiek destruktywnej sugestii. Większość ludzi cierpi z powodu destruktywnych sugestii pojawiających się w umyśle w postaci myśli i wyobrażeń, natomiast jogini są radośni i spokojni, w ich umysłach bowiem goszczą zawsze boskie sugestie.
      Sugestia jest kluczem do medytacji. Bez sugestii medytacja nie jest możliwa.  Złe sugestie przynoszą nieszczęście, dobre sugestie uszczęśliwiają. Najpierw sugestia pojawia się w umyśle w postaci wyobrażenia, myśli, rozumowania czy refleksji. Potem przechodzi w zmysły i mowę, aby wreszcie trafić do narządów działania i stać się działaniem.
    A człowiek jest właśnie taki, jakie są jego czyny.